Kocaman bir gemiye aşık bir kayık...

"Koca okyanusta bir kayık gibiydim! Kocaman bir gemiye aşık bir kayık!" *

Dün akşam kalabalıktan kaçıp kalabalığa sığındık. Midyeleri yerken, "Haydi durmayın siz de yiyin," deyişin ne güzeldi. Ben olsam ben de aşık olurdum sana; heyecanlı küçük bir serçesin sen. Heyecanın sana can katsın serçecik.Kalbin daima başka başka ritmlerle atsın da sıkılmayasın. Dün akşamın ertesinde, pencerem gene açık. Kar gelecek dediler, henüz gelmedi. Işıkları yanıyor hala evlerin; birkaç saate tek tek sönecekler. Dün gece yürürken bildiğimiz o caddede, kanımız yanıyordu, yaşıyorduk besbelli; damarlarımızda minik minik ateş topları bizi bize haykırıyordu ama tatlı-sertti sesi. Bu sabah uyandığımda, aklımda sen vardın. Endişeden uzak bir iyi dilek mırıldandı dudaklarım. Başımda hafif bir ağrı bırakmıştı akşamdan sabaha uzanan saatler. Günüm güzel geçti. Yorgundum ama dünün iziydi yorgunluk. İzler silinip gidecek diye diye başımı bir kez daha yastığıma koydum... salonda.
En son ne zaman aşık bir insan gördüm? Hatıramda en çok yer eden, ablamdı sanırım. Aynanın karşısında-örülmüş saçıyla- kendine gülümsüyordu. Benim evimdeydik ve ablamın dünya umrunda değildi. Kızarak ama gene de severek bakmıştım ablama.
Bugün buna benzer bir duyguyu ben yaşadım. Ablamınkinden farkı, aşkı yaşayan ben değildim.Heyecanlı küçük bir serçenin neşeli kanat çırpışı.. uyuttu.. uyandırdı.. uyuttu.. uyandırdı beni. Yüzüme kondurulan sıcacık bir öpücük... öpüş gibi kondu "içime" serçenin neşesi. Öpsün dedim, bıraktım kendimi.. Öpsün..

*Suzan İda'nın yazdığı bir oyundan alıntı. Suzan İda... benim kedim.. O kediyi ben doğurdum. Ben yalnızca kedi doğurabiliyorum... sen bir kedisin Suzi:) diyorum uyumadan hemen önce. Sarılıyoruz. Yumak yumak.

Yaşayanı ben değildim bu aşkın ama öresim geldi -gene de- epey uzamış saçımı.

Öyleyse bir kez daha: Koca okyanusta bir kayık gibiydim!

                                 Kocaman bir gemiye aşık bir kayık!