19 Temmuz 2012 Perşembe

YANMIŞ DOLMA

İlk defa Pandora'da tavuk dışında bir şey yiyecek olmanın* heyecanını yaşıyordum ki "Eyvah, dolmayı yaktım," sözü ile heyecanım korkuya dönüştü: "Gene mi tavuk ha gene mi?"
Kötü günlerden geçerken, hayatımdaki iki rehabilite merkezinden birine gitmek üzere uyandım bugün: Edirne. Ama diğer merkeze uğramakla bitiriyorum günü: Pandora'nın evi. Tabii oturduğum yerden kalkabilirsem:) Gülümsemek lazım hayata. Onu yapmaya çalışmak lazım en azından. Akşam Pandora'nın tanımı ile "götü yanmış" dolma yiyeceğiz. Balkonda oturacağız. Benim tatilimin bitişine henüz on gün var. Yarın da Edirne'ye gideceğim kardeşlerimin yanına. Edirne'de bir barları var: MD Pub. Şu an tadilatta ama yolu düşen olursa tavsiye ederim:) Puba rağmen biz onların balkonunda oturuyoruz. Ceviz ağacının altında. Anı yüklü gülgesinde* o ağacın. Sağlıklı yaşam için son on günüm var önümde. Biraz anlatayım. Biraz anlatırsam atlatırım daha hızlı dedim. Ama baktım ki atlatacak çok da farklı şey yok hayatımda. Aynı döngüdeyim. Avantajlı durumdayım yani. Kaybedilen eski bir dostun acısı, yaşanılanlara üzülmemem gerektiğini kafama kafama.. yazdı? vurdu? ne yaptıysa yaptı ama kafama kafama idi eminim. Anneannemi kaybettiğimizde de buna benzemese de o his, uzun saatler boyunca ütü yapmıştım-ki ben hiç uzun saatler ütü yapan biri değildim. Evimi dip bucak temizlemiştim de. Bu normaldi. Ama ütü yapmak değil. Ütü yapmak yeni bir yaşama başlamaktı sanırım. Onun sembolü idi. Belki de öyle değildi. Şaşkınlıktan hiç yapmadığım bir şeyi yapıyor olmaktı bu belki de. "Belki de.." Bu sözle açıklıyorum hayatımdaki birçok şeyi ama n'apalım... bu da benim. Biri vardı O'nla da ayrıldık iki gün önce. Birbirimizden ne kadar farklı olduğumuzu gördüm pazar akşamı. O fark kimi zaman insanları birbirine yakınlaştırır-benim de bu sebeple yakınlaştığım oldu birilerine bir zamanlar- ama bu kez öyle olmadı. İyi biriydi belki de ama karşımda konuşan kişiyi dinlemekte zorlanıyorsam bitmiş demektir. Bitti. Öyle işte. O da beni dinleyemiyordu çünkü ben artık konuşmuyordum. Düşünceyi paylaşmak aynı düşünmesen de karşındakiyle önemli.
Kızım kızım nazlı kızım.. yazlıkta mutlu günler yaşıyor. Annesi de mutlu bugün. "Götü yanmış" dolma yiyecek:) Bir de başka bir dost var son günlerde. Adı Cem:) O da iyi geliyor. Güç birliği oluşturduk sanırım biz. Dolmanın tadına O'nun da bakmasını isterdim.
Yazı yazmaya devam etmeliyim. Bu da iyi günlerde olduğumun göstergesi.. bunu istemek yani. Yanmış dolma gibiyim ben de ama tadım güzel:)

* Güzel yapıyor ama tavuğu ve tabii yanında çok lezzetli birçok şey de oluyor. Hışmından korktum da ondan yıldız koydum:)
*Gölgesinde gülünce "gülge" oluyor:P Kıvıramadım sanırım:)

16 Temmuz 2012 Pazartesi

Ebru Gültekin Ilıcalı için Basın Açıklaması



Toplu taşımadan yararlanmak temel bir insan hakkıdır. Toplu taşımayı herkes için ulaşılabilir kılmak ve toplu taşıma araçlarını kullanan insanların can güvenliğini sağlayacak önlemleri almak ise, Ulaştırma Bakanlığı ve (söz konusu durumda) Devlet Demiryolları yönetiminin görevi, sorumluluğu ve zorunluluğudur. 11 Temmuz Çarşamba günü öğle saatlerinde Feneryolu İstasyonu'na, toplu taşıma araçlarından yararlanma hakkını kullanmak üzere oğlu Ege ile birlikte giden sevgili dostumuz Ebru Gültekin Ilıcalı, hükümet politikaları ve kadrolaşması sonucu, Ulaştırma Bakanlığı ve Devlet Demiryolları Müdürlüğü'ne atanan kişiler en temel görev ve sorumluluklarını yerine getirmediği için hayatını kaybetti. Perona giren trene, oğlu Ege'nin içinde bulunduğu bebek arabasını yerleştirdiği sırada kapılar kapanıp tren harekete geçince, vagon ile peron arasındaki boşluğa düştü ve en temel hakkı olan yaşama hakkı, doya doya yaşayacağı yarınları elinden alındı. Bizler, bu olayın bir “kaza” olarak gösterilmesine, kaderle ilişkilendirilmesine ve “Ebru'nun paniğe kapıldığı” ya da “dengesini kaybettiği” şeklindeki, aslında işlenen suçu yok saymaya ve tepkileri esas sorumlulardan başka noktalara yönlendirmeye dönük bir söylemin yaygınlaştırılmasına izin vermemeye kararlıyız. Çünkü bu olay, bir ihmal silsilesi sonucu işlenen kamusal bir cinayettir aslında. Sorumlular ise, Marmaray Projesi için getirtilmiş olan yeni ve daha güvenli trenler Edirne ve Haydarpaşa'da bekletilirken, kapıları bile doğru dürüst kapanmayan 40 yıllık trenlerle hâlâ yolcu taşınmasına göz yuman Ulaştırma Bakanı ve Devlet Demiryolları Müdürüdür. Her iki idareci de, mevcut demiryollarının hem yük trenleri, hem de şehirlerarası ekspres yolcu trenleri tarafından kullanıldığını ve eski tip banliyö trenleri için uygun olmadığını bilmelerine rağmen, aynı hatta bu trenlerin tümünün işlemesine göz yummuşlardır. Ebru'nun hayatını elinden alanlar, vagon ile peron arasındaki mesafenin uluslararası standartlara göre en fazla 5 santimetreyi (yani bir insanın düşmesinin mümkün olmadığı genişliği) geçmemesi gerektiğini bildikleri halde istasyondan istasyona 20 ile 40 santimetre arasında değişen vagon-peron arası mesafeyi görmezden gelen, bu mesafeyi bertaraf etmek adına girişimde bulunmayan bu insanlardır. Görev, sorumluluk ve zorunluluklarını hiçbir şekilde yerine getirmeyen Ulaştırma Bakanı ve Devlet Demiryolları Müdürü, insan hayatının zerre kadar önemsenmediği bir sistemin yansıması olarak karşımızda duruyor. Aynı sistem, can güvenliğinin en elzem konulardan biri olduğu taşımacılık alanında, özelleştirmeyi ve taşeronlaşmayı yaygınlaştırarak “sorumluluk” kavramını yok ediyor ve bugün yaşadığımız gibi can kaybıyla sonuçlanan ihmallerde bu politikaları üreten hükümetin ve bu hükümet tarafından atanan yöneticilerin suçun esas sorumluları olduğu hakikatinin üzerini örtüyor. Kurumun yapması gereken birçok hizmette olduğu gibi, istasyon ve duraklardaki yolcuların can güvenliği de taşeronlaştırma politikaları dahilinde özel sektöre verildiğinden, bu hizmetler hem kalifiye olmayan insanlar tarafından yürütülüyor, hem de eksik personel çalıştırılıyor. Bizler, Ebru'muz hayatta olsa ve böylesi bir şekilde birinin hayatının elinden alındığına şahitlik etse, başka türlü davranmayacağını gayet iyi bildiğimizden, başka ölümler yaşanmasın diye, bu olayda ihmali olan Ulaştırma Bakanı ve Devlet Demiryolları Müdürü görevden alınana, yargılanana ve cezalandırılana kadar bu davanın takipçisi olacağımızı buradan duyuruyor, benzeri can kayıplarının yaşanmaması için gerekli önlemlerin derhal alınmasını talep ediyor ve sizleri de bu süreçte bizlerle dayanışma içinde olmaya davet ediyoruz.