Bu ya da başka sebepten.. HOP.

"Zaman geçti üzerimizden, ezildik". Böyle bir cümleyi birkaç yıl önce hatta geçen yıl dahi kurabilirdim.Hani zaman geçti üzerinden derken, efkarlanırdık ya, hani hem "Ben artık aştım" hem de "Ahhhh ahhh" demeye çalışıp diyememekle, çok içli hisseden bir insan olduğumuzun altını çizmek isterdik ya... Ona benzer bir ruh halini, daha farklı yaşadığımı-ki hep farklı olmak isterdik eskiden- kendimden çok başkalarına anlatmaya yeltendiğimde kesinlikle en baştaki gibi bir cümle kurardım. Şimdi de kurdum ama kurduğum anda da güldüm. "Merhaba, seni eski Karoshi seni... "dedim. "Arada bir zıplayıp benim orta yerime, deniyorsun şansını. Ama ben kanmıyorum bendeki sana. Seni hala seviyorum oysa. İyi ki vardın ve hep var ol. Ve hep zıpla orta yerimde. Hop hop et ki kalbimin varlığını hissedeyim. Sigaranın, gümbür gümbür "Ben burdayım, sen benle olduğun sürece, böyle atacak kalbin!!!" deyişini, senin hop hopların bastırsın, yeter ki. Gümbürdeyen kalp, aşk sonrasını, hop hop eden kalpse aşk içindekini anlatsın... Hop hop etsin kalp, söz başka söylendikçe. Yalansa da, sözün sahibi dahi yalan olduğunu bilmiyordur zaten sözü ederken. Zaman da geçsin üzerimizden, ezilelim de. Yamyassı olalım hatta ama "kurulmuş" saat gibi atmasın kalbimiz.

BİTERDİ PLAK. DİSK BOŞA DÖNERDİ.
DÜŞLERİMİZ ÇARPIP GERİ DÖNEN SULARDI ŞİMDİ
BÖYLE ZAMANLARDA İLK SÖZÜ SÖYLEMEKTEN
KAÇINIRDI HERKES

SONRA BİRİ USULCA KALKAR, HERKESE ÇAY KOYARDI

ANIMSIYOR MUSUN?

 ...sözleriyle (M. Mungan'ın sözleriyle) bakmıştım bu kalbe ama resmin altında "kalp hastalığı-sigorta" yazıyor. Hayata, yanlış mı "bakıyorum"? Bakmasam mı ki..  Çay koyan bendim ama (!)

P.S. Tüm gün çalıştım. Cumartesindeyim hala. Cumartesi 13 ve Pazar 01 arası benim için hala Cuma ertesi. Uyumadıkça bu böyle. Ne dediysem de bu sebepten.